بررسی همه گیرشناسی چاقی، فعالیت بدنی و الگوی رژیم غذایی در نوجوانان پسر14-12 ساله شهر سبزوار

هدف از تحقیق حاضر بررسی همه گیرشناسی چاقی، فعالیت بدنی و الگوی رژیم غذایی در نوجوانان پسر14-12 ساله شهر سبزوار بود. روش : این مطالعه مقطعی در سال1388 روی 650 نوجوان پسر 14-12 ساله شهر سبزوار که با استفاده از نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند، انجام شد. قد و وزن نوجوانان به روش استاندارد اندازه گیری و شاخص توده بدنی(bmi) محاسبه شد. وضعیت لاغری، اضافه وزن و چاقی براساس شاخص توده بدنی برای سن و جنس در مقایسه با صدک های استاندارد مرکز کنترل بیماریها(cdc2000) ارزیابی گردید. فعالیت بدنی آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه فعالیت بدنی بچه ها (paq-c) و الگوی رژیم غذایی شامل کالری دریافتی و مصرف درشت مغذی ها با استفاده از پرسشنامه بسامد خوراک ارزیابی شد. یافته ها : شیوع لاغری، اضافه وزن و چاقی در بین آزمودنی ها به ترتیب 1/11%، 8/9% و 1/7% بود. میانگین نمره سطح فعالیت بدنی آزمودنی های لاغر، نرمال و اضافه وزن – چاق به ترتیب 89/2، 80/2 و 36/2 بود. میانگین کالری دریافتی آزمودنی های لاغر، باوزن طبیعی و اضافه وزن- چاق به ترتیب 1978، 1909، 1992 کیلو کالری در روز بود. سطح فعالیت بدنی در گروه اضافه وزن- چاق نسبت به گروه لاغر و با وزن طبیعی به طور معنی داری کمتر و میزان تماشای تلویزیون در گروه اضافه وزن- چاق نسبت به گروه با وزن طبیعی به طور معنی داری بیشتر بود.هیچ تفاوت معنی داری در کالری دریافتی و مصرف درشت مغذی ها بین گروه ها مشاهده نشد.بعد از تعدیل متغیرهای رژیم غذایی بر مبنای هر کیلو گرم وزن بدن و bmi، این مقادیر در گروه اضافه وزن-چاق نسبت به سایر گروه ها به طور معنی داری کمتر بود. تعداد نوبت های مصرف صبحانه به طور معنی داری در گروه اضافه وزن- چاق نسبت به گروه با وزن طبیعی کمتر بود. ارتباط مثبت و معنی داری بین سطح تحصیلات والدین و bmi مشاهده شد. هنوز مشکل لاغری در نوجوانان پسر 14-12 سال سبزواری نسبتا شایع است ولی مساله مهمتر شیوع بالای اضافه وزن و چاقی و روند رو به افزایش آن می باشد. این مطالعه پیشنهاد می کند که کاهش سطح فعالیت بدنی و افزایش رفتارهای کم تحرک(تماشای تلویزیون و نه کار با رایانه) در این آزمودنی ها، با اضافه وزن و چاقی مرتبط می باشد ولی هیچ ارتباطی بین الگوی رژیم غذایی و اضافه وزن و چاقی وجود ندارد.